Ω, κακομοίρα ανθρώπινα μυαλά και
τυφλωμένες καρδιές!
Σε τι σκοτάδια, σε τι κινδύνους
κυλάει ο λίγος χρόνος της ζωής σας!
Δεν ακούτε λοιπόν την κραυγή της
φύσης που διαλαλεί την επιθυμία της, από το κορμί να φύγει κάθε πόνος, και το
πνεύμα να νιώσει ευδαιμονία ελεύθερη από έγνοιες και αγωνίες;
Το βλέπουμε πως δε χρειάζεται το κορμί πολλά πράγματα.
Κάθε τι που διώχνει τον πόνο, μπορεί και πολλές απολαύσεις να προσφέρει.
Η ίδια η φύση τότε δεν ζητά μεγαλύτερη ευχαρίστηση.
