Ο Προμηθέας στον Όλυμπο

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ. Ποιός είσαι εσύ;               ΔΙΑΣ. Της Οικουμένης Πλάστης Πλάστης δικός σου, πλάστης των ανθρώπων!. ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ. Κάποια Θεότητα άλλη, ώ Δία, μας έπλασε  κι' Έσέ κι' ’Εμέ, τη Γη και τούς ανθρώπους.               ΔΙΑΣ. Τ’ ονομά της; ΠΡ0ΜΗΘΕΑΣ. Θά μένει πάντοτε άγνωστο, Πές την αν θές Σπόρο τού Χάους. ’Αρχικό.  Πές την ’Ανάγκη Γέννας. Μοίρα πές τηνε.  Πάλη του Σκότους με το Φως. Μήτρα των Ήλιων, των Αστερισμών, Μέσα στο "Άγιο Σύμπαν. Κι’ ή μυστική φωνή τής ’’Άγνωστης  Θεότητας μου μίλησε εντός μου. Κι Ουράνιο Σέλας πρωτοξάνοιχτο  είταν ο λόγος της για μένα. Και μούπε: Βγάλε απ’ τις σπηλιές  τ’ αδικημένα πλάσματα μου. Κι απ’ της αμάθειας, λύτρωσε τα,  τα σίδερα και τη σκλαβιά. Πάρε τη σπίθα πού σου δίνω,  πάρε τη σπίθα την Ιερή  κι άναψε γύρω τους θεόρατη  φωτιά χαρούμενη, Ιλαρή...