Μυστική ένωση ιδρυθείσα περί το έτος 1090 εν Περσία
υπό του Χασάν Σαμπάχ, ο οποίος ήταν ιεραπόστολος της εν Καϊρω μεγάλης
επιστημονικής σχολής «Στοάς της Σοφίας», εκίνησε τον φθόνο των αντιπάλων του
και εξορίσθει, φθάσας εις Περσίαν και ως ιεροκήρυξ αποκτήσας πολυαρίθμους
οπαδούς, εκυρίευσε το 1090 το Περσικό φρούριο Alamut (φωλεά γυπών) και ίδρυσε εκεί την τρομοκρατική κυριαρχία του. Η ισχύς του
ήτο. τόσον μεγάλη και περίφημος, ώστε βασιλείς της Δυτικής. Ευρώπης έτρεμαν προ
του «Γηραιού άνθρωπου» ή του «Ηγεμόνος των Ορέων», ως αποκαλείτο. Κατ’ αρχάς ο
Χασάν έθεσε ως σκοπό του την μεγέθυνση της ισχύος του χαλιφάτου του Καΐρου.
Μετ' ού πολύ όμως εγκαθίδρυσε την
μυστική ένωση κατ' απομίμηση της «Στοάς της Σοφίας», περιόρισα μόνον τούς 9
βαθμούς αυτής εις 7 και τεθείς ως αρχηγός αυτής (Sidna). Κατά ταύτα η αίρεση των Ασσασίνων αποτελεί κλάδο της αιρέσεως
των Ισμαηλιτών.
Η ονομασία «Ασσασίνοι» προέρχεται κατά τινές εκ του
«χασίς», με αφέψημα του όποιου ποτίζονταν οι οπαδοί της ενώσεως.
Το τοιούτο δεν φαίνεται ακριβές και
άλλοι παράγουν αυτήν εκ του αραβικού «hass» (θανατώνειν, έζολοθρεύειν). ο δε Ιουδαίος συγγραφεύς Βενιαμίν (1173) εκ του
«asasa» (=ρίπτει χαμαί).
Αι περί των Ασσασίνων γνώμες διίστανται.
Ο Heckethorn δίδει τα ακόλουθα
περί της ενώσεως αυτών.
«Ό Χασάν κανόνισε το περιεχόμενο των επτά βαθμών διά κατηχήσεως, συνεγγραφείσης
υπό αυτού του ίδιου.
Εις τον πρώτον βαθμό συνίστατο εις τον ιεραπόστολο να παρατηρεί προσεκτικά
τις ιδιότητας του υποψηφίου προ της εισδοχής του εις την ένωση. Εις τον
δεύτερον επεβάλλετο εις αυτόν να επιτύχει την εμπιστοσύνη του υποψηφίου,
κολακεύων τας κλίσεις του και τα πάθη του, εις τον τρίτον να ενσταλάζει εις τον
υποψήφιο αμφιβολία, εκθέτων αυτώ τούς παραλογισμούς του Κορανίου, εις τον τέταρτον
να αποσπάσει από του υποψηφίου αφ’ ενός μεν την υπόσχεση, ότι θα εκθέσει τις αμφιβολίας
του εις τον διδάσκαλο, αφ’ ετέρου δε και επίσημο όρκο πίστεως και υποταγής, εις
τον πέμπτον βαθμό ο Ιεραπόστολος όφειλε να ανακοινώσει εις τον νεοφώτιστον, ότι
οι πλέον διάσημοι άνδρες του κράτους και της θρησκείας ανήκουν εις την ένωση,
εις τον έκτον ο ιεραπόστολος όφειλε να εξετάσει τον νεοφώτιστο σχετικώς με όλον
το περιεχόμενο της μέχρι τότε μορφώσεώς του και να στερεώσει εις αυτόν
τας αποκτηθείσας γνώσεις.
Τέλος εις τον έβδομο εγίνετο η «ανάπτυξη της αλληγορίας», τουτέστι η αποκάλυψη
των καθ’ αυτό μυστικών της ενώσεως.
Οι Ασσασίνοι διαιρούντο εις δύο κυρίας ομάδας τούς αυτοθυσιαζόμενους και
τούς υποψηφίους.
Οι πρώτοι περιφρονούν τον κάματο, τα βασανιστήρια και τούς κινδύνους και προσέφεραν
ευχαρίστως την ζωή των, αν τούτο άρεσε εις τον «Ηγεμόνα των Ορέων», είτε προς
υπεράσπιση του, είτε πρός διεξαγωγή των δολοφονικών διαταγών του».
Κατά τον Heckethorn "Ο Marco Polo διηγείται, ότι οι οπαδοί του
Χασάν, οσάκις επρόκειτο να τους ανατεθεί. τολμηρό τι εγχείρημα, αφού πρώτον εμεθύσκοντο,
πίνοντας σκευασία τινά εκ του ναρκωτικού χασίς, μεταφέρονταν αναίσθητοι εις
μεγαλοπρεπές παλάτι, κτισμένο εις την εν Περσία κοιλάδα Mulebat (την σημερινή επαρχία του Sigistan).
Εκεί, όταν συνήρχοντο, απελάμβανον των φυσικών καλλονών του τοπίου και των
περιποιήσεων ωραίων γυναικών, αι οποίοι παρείχαν εις αυτούς πάσα ηδονή και απόλαυση
και διεβεβαίουν αυτούς, ότι ευρίσκοντο εις τον παράδεισο. Μετά τίνα καιρόν
διαμονής εις το παλάτι εμεθύσκοντο πάλιν και αναίσθητοι μεταφέρονταν προ του «Ηγεμόνος
των Ορέων», παρά του οποίου και ελάμβαναν την υπόσχεση ότι θα επέτρεπε εις αυτούς
αιωνία διαμονή εις τον Παράδεισο, αν έφεραν εις πέρας το ανατιθέμενο εις αυτούς
τολμηρό δολοφονικό εγχείρημα".
Μετά τον θάνατον του Χασάν διεδέχθη αυτόν ο Ρασίντ - Αντ - Ντίν, συνεχίσας
το έργο του Ιδρυτού.
Οι εύποροι Ιππότες Ναΐτες, ευρισκόμενοι εις την
γειτονείαν της περιοχής των Ασσασίνων, επέτυχαν — άγνωστο πότε —να καταστήσουν την
μυστική ένωση τούτων φόρου δισχιλίων δουκάτων ετησίως υποτελή εις αυτούς».
Μετά τον θάνατον του Ρασίντ, η αίρεση περιέπεσε εις παρακμή. 'Ελάχιστα
λείψανα διατηρούντο μέχρι του ΙΘ’ αιώνος εις Κουχιστάν.
Οι Ασσασίνοι ενεφάνησαν εκ νέου τω 1842 εις την Συρία, έκτοτε δε
σχηματίζουν αιρετικό τι τμήμα εις την χώρα ταύτη, υπολείμματα δ’ αυτών υπάρχουν,
ως λέγεται, ακόμη, ακολουθούντα άλλην τινά αίρεση, της όποιας τα δόγματα ευρίσκονται
εν μεγάλη αναλογία προς τα των Ισμαηλιτών.
Η αίρεση των Ασσασίνων έδιδε εν γένει εις τα παραγγέλματα του Κορανίου αλληγορική
έννοια.
Η παλαιά γνώμη ότι επρόκειτο περί ομοσπονδίας δολοφόνων εξ’ ης και η ονομασία
αυτών μεταφερθείσα υπό των Σταυροφόρων εις Ευρώπη, επολιτογραφήθη εις τας
γλώσσας των λαών της με την έννοια του δολοφόνου, πρέπει τώρα να εγκαταλειφθεί ως
συνέπεια της ευπιστίας των παλαιών αιώνων και οφείλομαι σήμερον να θεωρούμε
τούς Ασσασίνους ως μυστική εταιρεία φιλοσόφων, την οποία όμως πολιτικές σχέσεις
μεταμόρφωσαν εις δυναστεία.
Ο Godfrey Higgins εξυμνεί εις το βιβλίο του «Ανακάλυψης» (Anacalypsis) τούς Ασσασίνους και φθάνει μέχρι του
σημείου να συγχέει αυτούς με τούς Ναΐτες Ιππότες, τούς όποιους θεωρεί ως
προδρόμους του Ελευθεροτεκτονισμού.
Εξ άλλου ο συγγραφέας της ιστορίας των Ασσασίνων Φον Χάμμερ, λόγω της ζωηρής
αντιθέσεως του κατά πάσης μυστικής οργανώσεως, γράφει με σφοδρά εναντίον των
Ασσασίνων προκατάληψη εις τα φιλοσοφικά του συμπεράσματα, καίτοι αι ιστορικές
πληροφορίες είναι αρκετά σημαντικές.
Ο Χάμμερ γράφει ότι οι Ασσασίνοι είχαν προοδευτική σειράν μυήσεων, κατά τας
όποιας ανέπτυσσαν ολόκληρο φιλοσοφικό και πολιτικό σύστημα, οι δε πρώτοι τρεις εκ
των επτά βαθμών των ήσαν οι του μαθητού, του εταίρου και του διδασκάλου.
Εκυβερνώντο υπό ενός Μεγάλου Διδασκάλου και ειδικής θρησκευτικής
νομοθεσίας, εχούσης κατά τον Φόν Χάμμερ ποιάν τινά ομοιότητα με τούς Ναΐτες και τούς Τεκτονικούς Ιππότες.
Ο αυτός συγγραφεύς ομολογεί ότι οι Ασσασίνοι ήσαν κάτοχοι πολλών μαθηματικών και
ιατροδικαστικών μελετών, φαίνεται δ' ότι ο ιδρυτής των Χασάν
είχε βαθύτατη μόρφωση εις την φιλοσοφία και τις μαθηματικές και μεταφυσικές επιστήμες,
μεγάλως δ’ επέδρασε επί του πολιτισμού της Περσίας, ο όποιος κατά τα 42 έτη της
βασιλείας του είχε υπερβεί τον της Αλεξανδρείας επί Πτολεμαίων
Ο A. Waite φρονεί ότι ουδεμία σχέση υφίσταται μεταξύ της μωαμεθανικής αυτής
φιλοσοφικής αιρέσεως και του Ελευθεροτεκτονισμού
Οι Ασσασίνοι συγγενεύουν κατά τι με τούς Δρούζους όσον αφορά την φιλοσοφία και
την εσωτερική των διδασκαλία.
Εάν εν τούτοις θεωρήσουμε τον Ελευθεροτεκτονισμό ως όρο γενικότερης μορφής,
σημαίνοντα φιλοσοφικό θεσμό διδάσκοντα την αλήθεια διά μυστηριακής μυήσεως και μυστικών
συμβόλων, τότε ασφαλώς ο Higgins δεν απέχει της αληθείας αποκαλώντας
αυτούς «τούς Ελευθεροτέκτονες της Ανατολής».
Ο Hassan I Sabbah γεννήθηκε το 1050μΧ στην Περσία.Η οικογένειά του μετακόμισε στο Rayy(Τεχεράνη) όταν ο Hassan ήταν μικρός.Εκεί απέκτησε γνώσεις στα μαθηματικά,την αστρονομία,την αρχιτεκτονική,τη φιλοσοφία και ασπάστηκε τον Ισμαηλιτισμό(αίρεση των σιιτών μουσουλμάνων).Διαμόρφωσε ένα τρόπο σκέψεις και μια στάση ζωής που τον έφερε αντιμέτωπο ακόμη και με τους ομόθρησκούς του.Κατάφερε να αποκτήσει πιστούς και το 1090 κατέλαβε αναίμακτα το απόρθητο φρούριο του Alamut στη βόρεια Περσία.
Από εκεί αυτός και οι διάδοχοί του,γνωστοί με το γενικό τίτλο ‘ο Γέρος του Βουνού’,κατέλαβαν κάπου 200 φρούρια και οχυρά σε Περσία και Συρία δημιουργώντας ένα ιδιότυπο κράτος.Το τέλος ήρθε με την μογγολική λαίλαπα το 1256.Μέχρι να γίνει όμως αυτό κάθε πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή κοιμόταν με το φόβο των Ασσασσίνων.
Ο Hassan I Sabbah γεννήθηκε το 1050μΧ στην Περσία.Η οικογένειά του μετακόμισε στο Rayy(Τεχεράνη) όταν ο Hassan ήταν μικρός.Εκεί απέκτησε γνώσεις στα μαθηματικά,την αστρονομία,την αρχιτεκτονική,τη φιλοσοφία και ασπάστηκε τον Ισμαηλιτισμό(αίρεση των σιιτών μουσουλμάνων).Διαμόρφωσε ένα τρόπο σκέψεις και μια στάση ζωής που τον έφερε αντιμέτωπο ακόμη και με τους ομόθρησκούς του.Κατάφερε να αποκτήσει πιστούς και το 1090 κατέλαβε αναίμακτα το απόρθητο φρούριο του Alamut στη βόρεια Περσία.
Από εκεί αυτός και οι διάδοχοί του,γνωστοί με το γενικό τίτλο ‘ο Γέρος του Βουνού’,κατέλαβαν κάπου 200 φρούρια και οχυρά σε Περσία και Συρία δημιουργώντας ένα ιδιότυπο κράτος.Το τέλος ήρθε με την μογγολική λαίλαπα το 1256.Μέχρι να γίνει όμως αυτό κάθε πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή κοιμόταν με το φόβο των Ασσασσίνων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
Τεκτονική Εγκυκλοπαίδεια του Λάσκαρη.Επίσης: TOS. VON HAMMER. Die
Geschichte der Assassinen, Stuttgart 1818.—EDW. GIBBON; Decline and Fall of the Roman Empire.—
SIR JOHN MALCOLM: History of Persia 1815. — GOD. HIGGINS : Anacalypsis, London 1836.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου