ΚΙΠΛΙΝΚ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου, όταν όλοι γύρω σου χαμένα τα ‘χουν και σένα κατηγορούν γι’ αυτή τη ταραχή τους.
Αν μπορείς να εμπιστεύεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό, όταν όλος ο κόσμος γύρω σου αμφιβάλλει, όμως εσύ ξέρεις να συγχωρείς αυτή τη δυσπιστία.
Αν μπορείς να περιμένεις δίχως να χάνεις την υπομονή σου.
Και αν όλοι σε συκοφαντούν, το ψέμα εσύ ποτέ να μην καταδεχτείς.
Και αν σε μισούν, ποτέ στο μίσος μην ξεπέσεις.
Και να μην επιδεικνύεις ποτέ πόσο καλός και πόσο σοφός είσαι.
Αν να ονειρεύεσαι μπορείς - χωρίς να είσαι δούλος των ονείρων.
Αν να στοχάζεσαι - χωρίς να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου.
Αν να αντικρίζεις είσ’ ικανός το θρίαμβο και τη συμφορά, κι όμοια μπορείς ν’ αντιμετωπίζεις αυτούς τους δυο τυραννικούς απατεώνες.
Αν αντέχεις ν’ ακούς όποια αλήθεια εσύ έχεις πει, απ’ τους κακούς παραλλαγμένη ώστε να μοιάζει για τους άμυαλους παγίδα, ή ως συντρίμμια να θωρείς όλα αυτά για τα οποία τη ζωή σου έχεις δώσει, και πάλι απ’ την αρχή να ξεκινάς να χτίζεις με φθαρμένα εργαλεία.
Αν μπορείς όλα όσα απέκτησες σε ένα σωρό να τα μαζέψεις, και δίχως φόβο μονομιάς, κορώνα – γράμματα, όλα αυτά να παίξεις, και να τα χάσεις και απ’ την αρχή να ξεκινήσεις πάλι,
και ποτέ μιλιά απ’ το στόμα σου να βγει, για την απώλεια αυτή.
Αν νεύρα και καρδιά μπορείς και σπλάχνα και μυαλό όλα να τα ελέγχεις, για να δουλέψουν απ’ αρχής κι αν τα ‘χεις από πολύ καιρό παραμελημένα.
Και να κρατιέσαι πάντα ορθός όταν δεν σου έχει απομείνει παρά μόνο η Θέληση, φωνάζοντας σε όλα αυτά «Αντέξτε».
Αν με τα πλήθη να μιλάς μπορείς και την αγνότητά σου να κρατάς.
Με βασιλιάδες να διαβαίνεις, δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμα
κραίνεις.
Αν μήτε εχθροί, μήτε φίλοι αγαπημένοι μπορούνε πια να σε πληγώσουν.
Αν όλον τον κόσμο αγαπάς, μα και ποτέ πάρα πολύ κανέναν.
Αν τις στιγμές του θυμού σου μακριά μπορείς να τις αφήσεις να διαβούν,την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη.
Δική σου θα’ ναι τότε η Γη και όλα όσα επάνω της κι αν έχει.
Και –κάτι ακόμα πιο πολύ-
Άνδρας αληθινός θα είσαι πια παιδί μου.